De ‘Kwestie Bronckhorst’. Wethouder raakt geïsoleerd.

Ook buiten onze gemeentegrenzen wordt het proces om mega turbines in Bronckhorst te plaatsen, nauwlettend en met ongeloof gevolgd.

Men begrijpt niet hoe een gemeente de wethouder zo zijn eigen gang kan laten gaan. Er wordt gesproken over de ‘Kwestie Bronckhorst’. Eén van de laatste gemeenten in Nederland die star vasthoudt aan het plaatsen van industriële turbine in het landschap. De ene na de andere gemeente ziet af van verdere planvorming, tenzij er natuurlijk al onherroepelijke vergunningen zijn verleend. Dan moet men spijtig genoeg wel door …

De ervaringen van de afgelopen twee jaar heeft veel gemeenten inzicht gebracht. De verhalen van de omwonenden spreken voor zich. Politici hebben spijt.

Maar wat is dat dan, de ‘Kwestie Bronckhorst’?

Navraag leert dat men met de ‘Kwestie Bronckhorst’ een heel erg ingewikkeld proces bedoelt. Waar alle pijlen dezelfde kant op wijzen. Geen mega turbines. Ze kunnen niet, ze mogen niet, ze passen niet, de bewoners willen ze niet. Gek genoeg gaat de planvorming gewoon door. Als er nu al vergunningen verleend waren … maar dat is niet eens het geval.

Voor mensen die het van een afstandje bekijken, is het een groot raadsel. ‘Waarom gaan jullie in hemelsnaam door met turbines!’ Waar anderen hun plannen herzien, dendert Bronckhorst eenzaam door.

Ook de ‘manier waarop’ doet wenkbrauwen fronsen. Loopt het proces dan niet lekker? Kijk zelf …

Wat gaat er mis, en loopt niet lekker?

• Rammelende rekenmodellen.
• Nog steeds niet kijken naar de planologische inpasbaarheid.
• Uitstel en dan toch weer geen uitstel.
• Geen mogelijke locaties aan (durven) wijzen.
• Niet zeggen waar je het wel over kunt hebben, en waar je het niet over kunt hebben.
• Geen vorm geven aan de begrippen ‘draagvlak’ en ‘participatie’.
• Versluierend taalgebruik.
• Een landschapsdeskundige op een expertmeeting die zegt dat het wel meevalt, omdat je een dichte heg kunt planten waar je onder kunt kruipen.
• Verdergaande polarisatie van standpunten.
• De politiek vervreemdt zich van de burger, achterdocht en wantrouwen nemen toe.
• Niets aantrekken van deskundigen.
• Het bagatelliseren van de overlast.
• Negeren van natuurorganisaties.
• Niet luisteren naar Achterhoekse artsen die hard aan de bel trekken.
• De afdelingsvoorzitter van GroenLinks die op twitter roept dat overlast ‘aanstellerij’ is.
• Een ‘trechterende’ en onvolledige enquête.
• Het onthouden van informatie aan de burger.
• Ondanks dringend advies het weigeren van het uitvoeren van een MER.
• Informerende expert-avonden niet voorafgaand, maar gek genoeg na de enquête.
• Niet wachten op de herbezinning van de RES Achterhoek.
• De landelijke politiek gaat voor turbines op zee.

Niemand wil ze op land! Het hoeft niet, het kan niet, het mag niet, we willen ze niet.

Afbeelding: pexels