Slapen in de Kelder
“Dodelijke apparaten zijn het,” zegt Pieter Hogeveen door het raam van zijn woning. “Ooit zat het daar vol met vis en vogels. Nu is alles weg door die grote dingen.” Vlak achter het meertje steken zeker vijf grote windmolens boven de boomtoppen uit. De dichtstbijzijnde op zo’n vierhonderd meter van het erf.
De Nederlandse Pieter woont hier al zestien jaar met zijn Duitse echtgenote Heimke en hun kinderen. “In de herfst van 2013 werden de eerste windturbines gebouwd,’ legt Heimke uit. “En binnen een maand waren we ziek. Kortademigheid, oor- en oogontsteking, slapeloosheid. Alle energie werd uit ons getrokken.” Het echtpaar wijt de problemen aan het zogeheten infrageluid. Dat zijn vrijwel onhoorbare laagfrequente geluidsgolven die vrijkomen door het draaien van de windturbines.
Deze golven kunnen bij sommige mensen en dieren een onprettig gevoel teweeg brengen, al heeft de wetenschap tot nu toe geen eenduidig bewijs geleverd dat infrageluid door windmolens op grote schaal gezondheidsproblemen veroorzaakt. Pieter en Heimke trekken die conclusie wel. Zij en duizenden anderen in Duitsland voeren actie om windmolens uit de bewoonde wereld weg te halen.